Ik verwacht (en hoop) dat veel mensen die de titel van dit hoofdstuk lezen zullen denken: "Uh, ik heb geen instructie nodig over hoe ik moet lopen. Ik doe het al mijn hele leven."
Ik verwacht ook (en hoop zeker) dat anderen de titel lezen en denken: "Eindelijk, het antwoord op mijn meest brandende vraag! Ik ben al tijden bang dat ik verkeerd loop."
Voor degenen onder u in de eerste groep, laat me u dit vragen: Lopen inheemse vrouwen in Afrika met waterkannen op hun hoofd op dezelfde manier als Olympische wedstrijdlopers? En loopt één van die mensen zoals u?
Ik wed dat het antwoord op beide vragen nee is.
Dat komt omdat wandelen niet zomaar wandelen is. Er zijn manieren van lopen die meer of minder effectief, meer of minder efficiënt, meer of minder gezond en sterk zijn.
En als je die premisse accepteert, kan dat je in de tweede groep plaatsen.
Nu, voor degenen onder jullie in de tweede groep, heb ik wat slecht nieuws kan lijken. Er is niet één antwoord op "Hoe loop ik".
Dit artikel zal niet het verborgen geheim van de voortbeweging onthullen dat alleen wijze Tibetaanse lama's van het Drepung klooster aan hun oudere discipelen hebben geleerd, of de geometrische verhoudingen tussen de gewrichten van je onderste ledematen die optimaal zijn voor moeiteloos en pijnloos lopen, of het beste schoeisel dat je kunt gebruiken om een bepakking van 200 pond te dragen tijdens een trektocht van 1000 mijl over gebroken glas.
Het zal eigenlijk iets beter doen.
Het laat je zien hoe je je eigen beste leraar wordt en je eigen geheimen ontdekt om efficiënt, plezierig en gemakkelijk te lopen.
Voordat we het gaan hebben over lopen, eerst een overzicht van de uitgangspunten en argumenten voor lopen op blote voeten: Landen op je hiel, vooral met de enkel voor de knie en de knie bijna recht, stuurt schokken door de gewrichten - de enkel, de knie, de heup, en langs de ruggengraat.
Dit is niet goed.
Blootsvoets lopen vermindert de kans dat je op je hiel landt... want dat doet pijn.
Landen op de voorvoet of middenvoet, met een gebogen knie en de enkel niet voor de knie, vermindert de kracht die door je gewrichten gaat, waardoor je de spieren, banden en pezen kunt gebruiken als natuurlijke veren en schokdempers.
Wat heeft dit alles met wandelen te maken?
Nou, het hele gesprek over voetstappen kwam zelden ter sprake vóór de bloei van het lopen op blote voeten. Nu is het bijna een gesprek tijdens een etentje, waarbij de blotevoetenbende vol afschuw neerkijkt op schoen-dragende haklopers. En de toename van het aantal gesprekken over voetstappen heeft geleid tot een andere vraag, die waarschijnlijk niemand stelde vóór de publicatie van Born To Run. Deze vraag wordt mij bijna dagelijks gemaild, namelijk: "Hoe moet mijn voet aanslaan als ik loop?".
Het klinkt als een redelijke vraag.
Als er een optimale manier is voor je voet om te landen als je rent, moet er ook een "juiste" manier zijn om te landen als je loopt, toch?
Welnu, in de onderzoeksgemeenschap voor blootsvoets lopen wordt gediscussieerd over de vraag of een voorvoetstaking beter/slechter is dan een middenvoetstaking, of dat de voetstaking idiosyncratisch en verschillend is voor verschillende lopers. Er is zelfs onenigheid over de vraag of het slaan van de hiel zo slecht is als de meeste blootsvoetse lopers denken.
Hoe kan dit?
Simpel. Omdat hielslag het gevolg is van andere aspecten van je biomechanica, niet de oorzaak.
Denk erover na. De enige manier waarop je kunt veranderen hoe je voet op de grond komt, is wat je doet met je enkel, je heup en je knie.
Om tijdens het hardlopen niet op je hiel te landen, moet je waarschijnlijk je knie meer buigen dan je gewoonlijk doet. Maar dat alleen al kan ervoor zorgen dat je over je tenen struikelt, dus moet je ook je heup wat meer buigen. En dan mag je je enkel een beetje ontspannen in plaats van je tenen naar je knie te trekken.
Dus "land op je voorvoet" is eigenlijk gewoon een aanwijzing voor "buig de heup en knie en ontspan de enkel", maar als je iemand zou zeggen dat hij zijn heup-, knie- en enkelgewrichtshoek moet veranderen, zou hij te verward zijn om zelfs maar een stap te zetten.
Nou, het is vergelijkbaar met lopen. Waar je voet komt is niet het probleem. Hoe je je voet door de ruimte beweegt wel.
Als je loopt, kan je voet op drie manieren landen: eerst de voorvoet aanraken, waarna de hiel naar de grond zakt; in principe platvoets landen, waarschijnlijk eerst de middenvoet aanrakend, of; de hiel aanraken/over de hiel rollen... wat nog steeds een soort platvoets landing is, maar waarbij de hiel eerst contact maakt.
Wat er gebeurt hangt af van hoe snel/langzaam je loopt, of je heuvel op of heuvel af loopt, en op wat voor ondergrond je loopt.
Echt, je hoeft je geen zorgen te maken over voetstappen. Het regelt zichzelf... als je op het volgende let.
Ten eerste wil je blootsvoets zijn, of zo dicht mogelijk bij blootsvoets.
Waarom? Omdat het waardevol is de voet te kunnen articuleren en de zenuwen in je voeten de grond te laten voelen.
Veel podologen bevelen lopen op blote voeten aan als remedie tegen fasciitis plantaris. Veel chiropractors en orthopedische artsen bevelen lopen op blote voeten aan als remedie tegen lage rugpijn.
Blootsvoets lopen kan helpen bij fasciitis plantaris, omdat je, als je geen schoenen draagt, vooral op een oneffen ondergrond, je voeten gebruikt op een manier die de fascia plantaris "voorbelast", zodat ze in een sterke positie staan als je ze nodig hebt.
Blootsvoets zijn kan helpen bij lage rugpijn omdat... laten we dat eens nader bekijken.
Stel je voor dat je op één been staat.
Als ik u zou vragen te gaan lopen, zouden de meeste mensen hun vrije been voor zich uit zwaaien en op het juiste moment de tenen van het achterste been wegduwen om over de voorste voet te draaien, die op de hiel ver voor u is geland.
Je loopt eigenlijk "achter je voeten". Het interessante van achter je voeten lopen is dat je nooit echt uit balans bent. Daar komen we zo op terug.
Stel je nu voor dat je weer op één voet staat. Als ik je vraag welke spier of spieren je kunt bedenken om vooruit te komen, welke zou je dan aanspannen. Onthoud dat ik zei "je vooruit bewegen". Voorover vallen telt niet, dus het antwoord is niet "enkel" (leunen) of "buikspieren" (als in, voorover buigen tot je valt).
Het antwoord is de spieren die worden aangeduid als de "prime movers" in ons lichaam: De bilspieren en hamstrings.
Span de bilspieren en hamstrings aan en je gaat echt vooruit.
En sterkere bilspieren en hamstrings beschermen de onderrug.
Maar als je je bilspieren en hamstring aanspant, raak je uiteindelijk uit balans en val je op je gezicht... tenzij... je je andere voet neerzet om je te stoppen.
En hier wordt het cool.
Als je je voet gewoon neerzet waar hij je tegenhoudt om te vallen (in plaats van hem voor je uit te zwaaien zoals je gewoonlijk doet), landt hij dichter bij je massamiddelpunt, meer platvoets, met een licht gebogen heup en knie, en met het nu voorste been in een biomechanisch sterkere positie. Je hebt je voet geplant.
Als je dit herhaalt - waarbij je je bilspieren en heupen gebruikt om je naar voren te bewegen, en je voet plaatst in plaats van je been naar voren te zwaaien - ondersteun je je onderrug... en je knieën, en je heupen, en zelfs je enkels.
Je voetstoot zorgt voor zichzelf.
Je hebt het gevoel dat je "bovenop je voeten" loopt in plaats van erachter.
En dat maakt je sterker, of je nu een wandeling maakt of een rugzak van 50 pond op een pad draagt (wat overigens gemakkelijker gaat omdat je geactiveerde bilspieren en hamstrings je onderrug ondersteunen).
Als je eraan denkt om op je voeten te blijven staan en je bilspieren en hamstrings te gebruiken, zul je vanzelf ontdekken hoe je in elke situatie gemakkelijk en efficiënt kunt lopen. Je begrijpt het van binnenuit, uit eigen ervaring, niet uit een handleiding over hoeveel centimeter achter je knie je je enkel moet houden als je op donderdag bij 50 graden weer een helling van 10 graden oploopt.
Combineer dit met het voelen van de wereld omdat je blootsvoets bent of in echt minimalistisch schoeisel (wees gewaarschuwd, de meeste grote schoenfabrikanten beweren dat hun product "blootsvoets" is terwijl het net zo dicht bij blootsvoets komt als een paar stelten), en ik garandeer je dat je volgende wandeling of wandeling een openbaring zal zijn... en heel veel plezier.
Ik werk nog aan een video om te demonstreren wat ik bedoel, maar kijk ondertussen eens naar deze video van Dr. Justin Lin, waarin de punten die ik hierboven heb genoemd, aan bod komen:
De inhoud van dit bericht is niet bedoeld als vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd het advies van een arts of andere gekwalificeerde zorgverlener met vragen of zorgen over je gezondheid of een medische aandoening.
