Niet zelden, als het onderwerp blootsvoets lopen ter sprake komt, of iemand kijkt naar mijn Xero Shoeszegt degene met wie ik spreek:
Dat kan ik niet. Ik heb steun nodig.
Oh? Ik zal antwoorden. Waarom heb je steun nodig?
Dan gebeurt er iets waar ik van hou. Ik krijg een van de twee schijnbaar tegenstrijdige antwoorden. Ofwel:
- "Ik heb platvoeten!"
- "Ik heb holvoeten!"
Meestal voegen ze aan hun verklaring een vorm van externe bevestiging toe. Zoals: "Ik ben bij een van de beste podologen ter wereld geweest en hij vindt ook dat ik steunzolen nodig heb."
Oh? Hij is het ermee eens dat je 300-1.000 dollar extra bij hem moet besteden? Wat een schok.
Vanuit het oogpunt van barefoot runners en onderzoekers zijn holvoeten en platvoeten geen probleem.
Ten eerste is de hoogte van je boog grotendeels genetisch bepaald.
Ten tweede is het probleem niet je booghoogte, of het gebrek daaraan, maar of je bogen STERK zijn.
De "remedie" voor het probleem is dus niet je voet in het gips zetten (wat in wezen een steunzool is), maar hem gebruiken en werken aan de versterking ervan.
Eén reden waarom hardlopen op blote voeten kan helpen je voeten en bogen te versterken, is dat een landing met de middenvoet of voorvoet de spieren in je voeten kan activeren.
Denk erover na: Wanneer maakt het immobiliseren van iets het sterker? Nooit!
Persoonlijk heb ik mijn hele leven platvoeten gehad. Als ik uit een zwembad stapte, zag mijn voetafdruk eruit als een ovaal. Na een paar maanden hardlopen en blootsvoets lopen, begon ik bogen te ontwikkelen! Ik verpestte alle familie grappen over de zwemvliezen die ik had aan het einde van mijn benen.
Ik kom uit het water, stap op de grond en je ziet de contouren van een voet. Toegegeven, ik heb geen drive-a-bus-under-them bogen, maar, nogmaals, dat zijn de genen. Het enige wat ik weet is dat ik mijn dure inlegzolen al jaren niet meer gebruik en dat mijn voeten al die tijd geen problemen hebben gehad.
