Een tijdje geleden zat ik in een panelgesprek over het lopen op blote voeten. Op een gegeven moment vroeg iemand uit het publiek:
Hoe start ik de overgang naar het lopen op blote voeten?
- LET OP - zelfs als je geen hardloper bent, is dit verhaal nog steeds relevant en belangrijk voor je... oké, terug naar het verhaal...
Voordat ik kon reageren, stelde een gerespecteerde fysiotherapeut het volgende voor:
"Stap eerst over op een schoen met een iets lagere hak dan dat je nu hebt. Loop daar een paar maanden in. Stap dan over op een raceflat (platte schoen). Begin met één dag per week... en voeg elke maand een extra dag toe, tot je daarin kunt lopen. Probeer dan bijvoorbeeld Vibrams (rubberen zool) op een zachte ondergrond, zoals gras in een park. Oefen op het lopen op gras en probeer dan een zacht zandpad. Uiteindelijk kun je op een harde ondergrond lopen, maar doe dat niet te vaak. En ik raad niet aan om helemaal op blote voeten te lopen, want je zou je kunnen verwonden."
De enige reden dat ik hem niet onderbrak, was dat ik in shock was!
Ik had nog nooit zoiets krankzinnigs gehoord. Tot hij zijn volgende advies over het lopen op blote voeten gaf:
"Verwacht dat je ongeveer 2 tot 3 jaar nodig hebt om over te stappen. Zolang ben ik al bezig en ik ben er nog steeds niet."
Toen veranderde mijn sprakeloosheid in actie. Ik liet mijn beleefde, fluwelen handschoenen voor wat het was en zei:
"Wacht even," zei ik, "dit is helemaal de wereld op zijn kop. Dit is niet juist!"
Danny Abshire uit Newton sloot zich bij mij aan en zei: "Inderdaad, dat klopt niet."
Ik zal je zo vertellen wat Danny en ik hebben voorgesteld. Maar laten we eerst teruggaan naar de vraag waarmee het allemaal begon.
"Hoe stap je over op het lopen op blote voeten?"
Het antwoord van de fysio op die vraag, lijkt logisch. Als je een bewegingsgestuurde schoen draagt met een hak van enkele centimeters en een steunzool van 400 dollar, lijkt het logisch dat je langzaam moet afkicken van al die steun. Het lijkt duidelijk dat je je comfortabel moet voelen met een steeds lagere hak, totdat je klaar bent voor blote voeten.
Maar zoals we eerder al hebben gezien, zijn de dingen niet altijd wat ze lijken.
Hier komt het in het kort op neer:
Er is niets dat je "voorbereidt" op barefoot zijn.
Niets...
Geen "zero-drop" schoenen (waarbij je hak op dezelfde hoogte zit als de bal van je voet). Geen Vibrams. Geen dunnere binnenzool. Ook geen Xero Shoes (meer daarover hieronder).
Alles wat je aan je voeten doet, verandert je pas en biomechanica, en beïnvloedt de hoeveelheid gevoel in je voeten in vergelijking met het lopen op blote voeten. Zodra je je schoenen uittrekt en de grond volledig voelt, moet je leren anders te bewegen.
Hier stoppen sommige mensen met lezen en reageren met de volgende twee argumenten (alhoewel ik daarover niets heb gezegd).
Eerst zullen ze zeggen, "Oh, dus jij bent een soort blote-voeten- purist! Wie ben jij om mij te vertellen wat ik wel of niet moet dragen?"
Voor alle duidelijkheid: ik zeg niemand wat hij moet dragen en ik zeg niet dat barefoot de enige juiste manier is. In de praktijk loop ik het grootste deel van mijn tijd op Xero Shoes, maar niet altijd (je kunt meer lezen over de momenten wanneer ik dat niet ben en in welke situatie dat ook niet zo moeten in een volgende post).
Dit artikel gaat over de mythe van de "transitie" en niet over je schoeisel of het gebrek daaraan.
Ten tweede zeggen sommige mensen: "Ja, maar door over te stappen op een platte schoen of een zero drop schoen krijgt je achillespees de tijd om op te rekken en aan te sterken, zodat je voorbereid bent op het lopen op blote voeten."
Tegen hen zeg ik: "Niet altijd. En voor bijna iedereen geldt dat je achillespees meer dan genoeg rek heeft. En, zelfs als het waar zou zijn dat je je achillespees moet oprekken, dan is er een betere manier dan 2-3 jaar te besteden om dat voor elkaar te krijgen."
Houd in gedachten dat de belangrijkste reden om volledig blootsvoets te gaan is dat het voelen van de grond met je huid je de meeste feedback geeft over je vorm. Feedback die, als je er aandacht aan besteedt, je kan inspireren om je gang te veranderen in iets dat efficiënter, gemakkelijker en natuurlijker is. Hardlopen in Xero Shoes is eigenlijk hetzelfde... als ze overal waar je loopt 4-6mm flexibel rubber overheen zouden doen.
Alle andere schoenen die ik heb getest verminderen de hoeveelheid grondgevoel die je voelt, zodat je niet de feedback krijgt die je nodig hebt om je gang aan te passen.
Ik heb honderden mensen op VFF's of raceflats gezien die nog steeds hakken of een ander looppatroon hebben waarbij ze weinig of geen extra "achilles versterking en stretching" krijgen.
Dus, wat is de betere manier van "overgang" die Danny en ik hebben bedacht?
- Trek je schoenen uit (of trek je Xero Shoes), zoek de hardste en gladste ondergrond die je kunt vinden (zoals een fietspad of straat) en ren.
- Maar doe het alleen voor ongeveer 200 meter.
- Kijk hoe je je de volgende dag voelt.
- Je kan pijn hebben, je kan in orde zijn. Als je pijn hebt, wacht dan tot dat niet zo is. Ga het dan opnieuw proberen, en voeg 100 of 200 meter toe. Herhaal.
Ik zie dit als de "Shampoo methode" van blootsvoets lopen. In plaats van "Lather, Rinse, Repeat," is het een beetje rennen, rusten, herhalen (en een beetje meer rennen).
Onthoud dat er twee soorten pijn zijn. De ene is van het gebruik van spieren die je al een tijdje niet gebruikt hebt, of die je gebruikt op een manier die je al een tijdje niet gebruikt hebt (als je ze al ooit gebruikt hebt), of die je een beetje meer gebruikt dan normaal.
De andere is door iets verkeerds te doen. Zoals veel te veel afstand afleggen (welk deel van 200 yards was verwarrend voor je?), of proberen op je tenen te blijven staan zonder je hielen ooit de grond te laten raken (Niet nodig... land mid- of voorvoet, maar je hiel mag de grond raken. Het is niet nodig om 200 yards aan calf raises te doen).
Met andere woorden, een beetje pijn is waarschijnlijk normaal. Veel pijn vertelt je dat je iets anders moet proberen.
En dit idee dat je op een zachte ondergrond moet zijn. Helemaal fout. En verkeerd om dezelfde reden dat je niet op zachte loopschoenen wilt lopen.
Geef jezelf een zachte ondergrond en de kans is groot dat je een hak-stap maakt. Bovendien geven zachte ondergronden je niet de feedback die je wilt, het soort dat je kan helpen snel een nieuwe en betere manier van lopen aan te leren. Ik heb blootsvoetse hardlopers gezien die alleen op gras hebben gelopen, en die zien er meestal uit als hardlopers met schoenen die hun schoenen zijn kwijtgeraakt.
In plaats van te denken dat je langzaam naar blote voeten of huaraches kunt toewerken, ga je er meteen naartoe. Maar werk je weg omhoog in tijd/afstand langzaam.
Alle oefeningen die je wilt doen voordat je op blote voeten gaat lopen, gaan sneller door op blote voeten te lopen.
Alle rek die je nodig hebt (als je die al nodig hebt), krijg je door je afstand langzaam op te bouwen.
Om Yoda's beroemde "Er is geen proberen. Alleen doen." Er is geen overgang, alleen rennen (of lopen, al naar gelang het geval).
Oh, en in de volgende les deel ik enkele van de belangrijkste tips over HOE je precies blootsvoets moet lopen, inclusief enkele suggesties die ik eerlijk gezegd nooit met iemand wilde delen... shhhh.
Laat me weten wat je denkt. Zet je commentaar hieronder.
De inhoud van dit bericht is niet bedoeld als vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd het advies van een arts of andere gekwalificeerde zorgverlener met vragen of zorgen over je gezondheid of een medische aandoening.
